лунчыргышо

лунчыргышо

1. прич. от лунчыргаш

2. прил. измождённый, ослабевший, обветшалый

Аважын лунчыргышо капшым ончалмеке, Метрийын шӱмжӧ ишалтме гай лие. [/i]М. Евсеева.[/i] Сердце словно сжалось у Метрия, когда он посмотрел на ослабевшее тело матери.